Kabanata 89

Dapat ay hindi na lang ako tumingin—nainis lang ako. Habang iiwas ko na sana ang tingin ko, nakita kong napalingon si Chris. Sinalubong niya ang mga mata ko sa bintana, at kumunot ang noo niya. Hindi ako nagtagal sa pagtingin sa kanya, sa halip ay binaling ko ang atensyon ko kay Brandon. Tapos na siyang um-order at inuulit na ng waiter ang order niya. Nakakagulat, ang mga pagkaing pinili niya ay lahat ng paborito ko. Pero paano niya nalaman ang hilig ko? Hindi niya ako lubos na kilala para doon. Siguro pareho kami ng panlasa. Tumingin ako sa kanya, gusto kong magtanong, ngunit halos hindi gumagalaw ang bibig ko bago ako nagpasya. Ang labis na pagtatanong ay magpapakitang may pakialam ako, at hindi ko maaaring hayaang makuha ni Brandon ang impresyon na iyon. Kaya, sa halip, tinanong ko, “Gusto mo ba ng beer?” “Hindi ako umiinom,” pagtanggi niya, “at may mga gagawin ako ngayong hapon.” Ay tama, kailangan niyang maghanap ng bahay. Akala ko iyon ang dahilan kaya siya tumanggi, kaya sabi