Kabanata 181

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya, "Your sense of belonging comes from me?" Hindi niya ako sinagot bagkus ay nakatitig lang siya sa akin. Hindi ko siya mabasa, kaya tumahimik ako. Isang oras na biyahe mula Andoland hanggang Ucrebury. Hinila ni Aaron ang kanyang mga string para maupo sa tabi ko, ngunit hindi siya umimik sa akin sa buong paglalakbay. Tahimik lang siyang nakatingin sa tanawin sa labas ng bintana. "Mga mahal na pasahero, nakarating na tayo sa Ucrebury—" Nagsimula ang broadcast nang huminto ang tren sa istasyon. Tumayo ako at inabot ang mga bagahe ko sa rack. Bago ko pa ito maabot, may bumaba para sa akin. May mga damit lang sa bagahe. Hindi ito mabigat, ngunit hindi rin ito magaan. Mas matangkad sakin si Aaron ng kalahating ulo. Napatingin ako sa kanya at nilahad ko ang aking braso para kunin ang bagahe habang sinabi kong, "Salamat!" Hinawakan niya ang bagahe sa kamay niya, saka hinawakan ang kamay ko ng isa pa. Kumunot ang noo ko at gustong kumawala sa pagkakahawak niya.