Kabanata 2

Matagal na walang malay si Steven. May kakaiba siyang panaginip bago dumilat ang mga mata niya, napagtanto na umaga na pala. Natanga siya ng makita na may matanda sa harap niya. “Iho, huwag ka matakot. Ginamot ko na ang mga mata mo at mga pinsala mo,” sambit ng matanda. Pinisil ni Steven ang pisngi niya. Masakit, ibig sabihin hindi ito panaginip. Pero magulo pa din ang isip niya. “Malapit na ako mamatay. Nakahinga ako ng maluwag dahil maipapasa ko sa iyo ang mga abilidad ko.” Kumaway si Joseph sa kanya. “Igalang mo ako bilang estudyante ko at ituturo ko sa iyo ang lahat.” Walang alinlangan si Steven na lumuhod sa sahig at gumalang. Inayos ni Joseph ang buhok niya, mukhang natutuwa siya, “Mabuti! Ngayon maupo ka at makinig ng mabuti sa sasabihin ko. Kailangan mo tandaan ang sasabihin ko at hindi ito sasabihin kanino man.” Nakinig ng mabuti si Steven habang nakaupo sa tabi ni Joseph. Sinabihan siya na mayroon siyang bibihirang Iridium. Ang abilidad niya ay napigilan dahil tinanggal ang kanyang cornea, dahilan para hindi niya magamit ang kanyang Double Pupil Technique. Alam ni Steven na iba ang mga mata niya simula ng ipanganak siya. Ang pangkaraniwang tao ay may iisang pupil, pero siya ay may dalawa. Ang tingin sa kanyang ng mga tao ay malagim siyang bata, at tinawag siya ng kung ano ano sa school. Ang mga magulang lang niya ang hindi nagdiscriminate sa kanya. Pagkatapos, sinabi ni Joseph kay Steven ang pagkakailanlan niya at background. Sa oras na natapos siya, nilagay bigla ni Joseph ang daliri niya sa noo ni Steven. Nakaramdam ng bugso ng mga impormasyon si Steven sa kanyang isip sa isang iglap. Itinuro ni Joseph kay Steven ang lahat ng natutunan niya. Sa huli, bumagsak siya sa sahig at pumanaw na. Hindi nagtagal at naging abo ang katawan niya. “Teacher, tutuparin ko ang kagustuhan mo. Gagawin ko ang lahat para ipaghiganti ka.” Si Joseph, na isang beses lang nakilala ni Steven, ay binigyan siya ng oportunidad para baliktarin ang buhay niya. Para siyang ama, at matindi ang pasasalamat ni Steven para sa kanya. Binuksan niya ang maliit na bag na ibinigay ni Joseph sa kanya bago namatay. Inilabas niya ang Heavenly Archeus pill at ininom ito. Nagbago bigla ang kanyang katawan. Nawala ang mga peklat niya at lumabas ang mga impurities niya mula sa mga pores. Nalinis ng husto ang katawan niya na tila sumailalim siya sa divine transformation. Ang Heavenly Archeus Pill ay may kakayahang linisin ang isang tao spiritually at physically, para malampasan nila ang Pstcelestial Realm at dumiretso sa Heavenly Realm. Ang pinakamahalaga dito, nagkaroon ng abilidad si Steven na gisingin ang Double Pupil Technique. Ang potensyal ng kakayahan niya ay lumalakas habang tumataas ang estado niya ng kapangyarihan, kung saan magkakaroon siya ng iba’t ibang matinding kapangyarihan. “Marrie, Yanny, kayong mga inggratang mga babae! Sa tingin ko hindin ninyo inaasahan na ang kamalasan ko ay magiging pagpapala. Nakatakas ako ng walang galos sa takdang kamatayan! “Pagbabayarin ko kayo sa mga ginawa ninyo!” Namaster ni Steven ang bsics ng Double Pupil Technique pagaktapos ng purification. Nagawa niyang itago ang double pupils niya kung gugustuhin niya. Kailangan ang abilidad na ito, kung hindi, dudukutin ang mga mata niya ng mga taong nakakaalam sa pagkakakilanlan niya. Ikinalat niya ang mga abo ni Joseph tulad ng gusto niya, at tumungo siya sa Qualls Residence agad. Hindi siya makapaghintay na matikman ang sarap ng paghihiganti na naiplano niya para kay Marrie at Yanny. … Nagulat si Steven sa nakakagulat na bagay noong tumalon siya sa bakod ng malaking hardin ng Qualls Residence. Nagbabago si Marrie ng libro sa sofa. Ang gumulat ng husto kay Steven ay hubo’t hubad siya. Ang maganda niyang katawan ay makikita sa harapan niya. Pero, kahit na wala siyang damit, hindi ito bastos tignan. Para itong perpektong iskultura, na nakakaakit at may kakaibang alindog. Masasabi na malulunod ka sa kakaibang karisma sa loob ng ilang segundo. Maganda pa din ang katawan ni Marrie kahit na iniluwal niya si Yanny. Salamat sa pag-aalaga niya sa kanyang sarili, mukha pa din siyang nasa twenties. Masama din ang nakaraan niya. Sa edad na labinglimang taong gulang, pinagsamantalahan siya ng bigating tao, resulta ng pagkakapanganak kay Yanny. Matapos makatakas sa manipulasyon ng lalake, tumakas siya patungo sa Levix City kasama si Yanny. Maaaring nasa twenties na ang edad ni Steven per o wala pa siyang karansan. Halos lumuwa ang mga mata niya ng makita ang kakaibang eksena. Napalunok siya. Hindi niya inaasahan na si Marrie na kraniwang elegante ay may ganitong side. Hindi siya nagtakip ng sarili sa bahay. Sa tingin ba niya mapipigilan siya ng mga damit sa pagpapakita ng maganda niyang katawan? Hindi alam ni Steven na si Yanny at Marrie ay may kakaibang fetish na pagiging hubo’t hubad sa bahay sa nakalipas na dalawang taon. Bulag na siya sa mga panahong iyon. Wala silang pakielam kung katulong lang at bulag ang nasa bahay. Natulala si Marrie ng mkaita si Steven. “Hindi ka pa patay?” “Disappointed ka siguro, huh?” galit niyang sinabi habang palapit kay Marrie. Ang titig niya ay nasa katawan ni Marrie. Malinaw na nabuhayan siya ng dugo. Napagtanto ni Marrie na hindi na siya bulag. Makikita ang panghahamak sa mgamata niya ng sumagot siya, “Hindi ka na sana nabuhay kung seryoso ako na patayin ka.” “Dapat ba akong magpasalamat doon?” sagot ni Steven. Walang problema si Steven sa pagkukunwaring bulag. Ang nakikita niya sa harap niya ngayon ay sapat na para mabaliwang lahat ng mga lalake sa Levix City. Ngayon at nabiyayaan siya ng pagkakataong titigan siya, hindi niya palalampasin ang pagkakataong ito. Hindi inalis ni Marrie ang mga mata niya mula sa librong binabasa niya. “Bumalik ka na sa lungga mo at manatili doon. Lumayas ka sa paningin ko.” Kinamumuhian siya ni Steven. Sinuklian niya ng kasamaan ang pamilyang tumulong sa kanya at ninakaw ang yaman nila. Pero, ang lakas pa din ng loob niya na tratuhin siya na parang aso. Sinampal niya palayo ang libro. Galit niyang sinabi, “Hindi ninyo ako aso!” Napatayo si Marrie, umalog ang dibdib niya ng sumigaw siya, “Baliw ka na ba?” itinuro niya ang direksyon ng basement. “Lumayas ka ngayon din! Bumalik ka sa lungga mo!” Hinawakan ni Steven ang leeg niya at dinaganan siya sa sofa. “Marrie, hindi na ako ang walang kuwentang talunan na tintiis ang pamamahiya mo! Babawi ako para sa lahat ng ginawa ninyo sa akin sa nakalipas na dalawang taon!” Hindi madaling mataranta si Marrie. Maaaring nagulat siya ng kaunti, pero hindi siya nasindak kay Steven, na iniisip niyang bulag. “Paano mo ito gagawin? Papatayin mo ako? Sa tingin ko wala kang labas ng loob!” walang humpay ang pagiging arogante niya habang nananakot, “Bitawan mo ako, at lumuhod ka. Dilaan mo ang sahig na dinumuhan mo. Kung hindi, papatayin kita!” Dahil sa pamumuno ni Marrie sa Stellar Group, mapagmataas at malakas ang dating niya. Hindi siya nagpapatalo at walang lakas ng loob ang mga tao na tignan siya sa mga mata. Kahit si Yanny na arogante ay natatakot kay Marrie. Ganoon din si Steven. Bago bumagsak ang pamilya Lewis, ang tingin niya sa kanya ay nakakatakot. Hindi siya maglalakas loob na suwayin ang utos niya. Ngunit, si Steven ay isa na ngayong master sa Heavenly Realm. Hindi na siya natatakot kay Marrie kahit na gaano pa siya kamapakapangyarihan. Natawa si Steven. “Masyadong madali ang mamatay para sa iyo. Bukod pa doon, nirerespeto kita dati. Bakit kita papatayin?” Kinakain na siya ng pagnanasa niya. Sa oras na iyon, may kakaiba siyang ideya na naisip. Sumagot ng mapanghamak si Marrie. “Wala kang lakas ng loob na patayin ako. Pagsasamantalahan mo ako kung ganoon? Hindi kapanipaniwala. Paano nagkaroon ng walang kuwentang anak si Frank tulad mo?” “Sa tingin mo hindi ako maglalakas loob?” galit na sinabi ni Steven. Natawa ng mapanghamak si Marrie at sinabi, “Kahit na malakas ang loob mo, may abilidad ka ba na gawin ito? Ginulpi ka namin ng husto ni Yanny at wala ka ng kakayahan! “Hindi ka lang isang bulag, pero baog ka din! Hinding hindi ka makakakama ng babae—wala kang kuwenta! “Ito na ang huling babala ko sa iyo. Lumayas ka! Kung hindi, tatapusin ko na ang walang halaga mong buhay sa pamamagitan ng torture.” Balak tuparin ni Marrie ang pananakot siya. Siya ang pinakakilalang entrepreneur sa Levix City dahil sa talino, kakayahan at kawalan ng awa. Nalulunod na si Steven sa pagnanasa. At ang mas malala pa dito, ang pananakot ni Marrie ay nakakalunos na bugso ng galit at pagnanasa para sa kanya. Nawala na siya sa tamang pag-iisip. “Marrie, ikaw ang pumilit sa akin na gawin ito! Ipapakita ko sa iyo kung lalake ako o hindi!”