Kabanata 13

Tila medyo nagalit si Carl sa hindi pagtatangka ni Jordan na humingi ng karagdagang impormasyon o mag-alok sa kanya ng pera para sa kanyang tulong. “Sa mundo ng mystic arts, naniniwala kami sa karma. Bagama’t pinagtagpo tayo ng tadhana, maaari itong magdulot ng masamang epekto kung susubukan kong ibunyag ang mga lihim na may kaugnayan sa kung anong inilaan ng kapalaran para sa’yo. Samakatuwid, kailangan kong mag-alok ka kapalit ng tulong ko.” Lumitaw si Jordan na parang wala siyang alam. “Hindi ko maintindihan.” Natigilan si Carl. Iniisip niya kung ganito ba talaga kamangmang si Jordan o nagpapanggap lang ito. Mukhang ito ang unang pagkakataon ni Jordan na makakuha ng serbisyo ng isang manghuhula. Kaya naman hindi niya alam ang gagawin. Sinabi ni Carl na may nakakuyom na mga ngipin, “Kailangang mong gumastos ng pera para malutas ang krisis na ito.” “Magkano ang kailangan kong gastusin?” Pinagmasdan ni Carl ang kasuotan ni Jordan sa pamamagitan ng madilim na lente ng kanyang salamin. Si Jordan ay may suot na may tatak na gamit mula ulo hanggang paa. Ang aura ng kawalang-interes nito tungkol sa kanya ay lalong nagpasigurado kay Carl na si Jordan ay mula sa mayamang pinanggalingan. “500 libong dolyar.” Natuwa si Jordan sa kanilang palitan hanggang sa puntong iyon. Hindi na niya napigilan nang marinig ang numerong iyon. Nais niyang magbigay ng halimbawa para kay Madison kung anong dapat gawin kapag nakatagpo ng manloloko na tulad ni Carl. Ibinaba niya ang paa at sinipa ang mesa sa harap ni Carl. “500 libong dolyar! Ganito na ba katapang at kakapal ang mukha ng lahat ng mga manloloko ngayon? Alam mong pwede akong tumawag ng mga pulis, tama?” Tumigil sandali si Carl. Isang maliit na simangot ang nagsalubong sa kanyang mga kilay. “Hijo, talagang balak kong tulungan kang lutasin ang krisis. Ngunit hindi ka lamang hindi nagpapasalamat, ngunit sinubukan mo pa akong takutin. Hindi ka ba natatakot na mabastos ako sa paggawa niyan?” Mabilis na gumalaw ang kanyang mga daliri habang nag-iisip si Carl. “Alam ko kung ano ang horoscope mo. Ipinanganak ka noong ika-18 ng Setyembre 1999 nang 4:00 ng umaga. “Nararamdaman ko ang mga elemento ng lupa, bakal at tubig mula sa horoscope mo. Sa limang elemento, kinakapos ka sa elemento ng apoy. Malakas ang horoscope sign mo na affinity sa elemento ng apoy. Tama ba ako?” May kumpiyansang tiningnan ni Carl si Jordan. Walang ideya si Jordan kung ano ang eksaktong oras ng kanyang kapanganakan at horoscope, kaya ibinaling niya ang tingin kay Madison. Nagsimula siyang nakaramdam ng kaba nang mapansin ang pagbabago ng ekspresyon nito. Hindi niya maiwasang mag-alala kung nakuha nga ba ni Carl ng tama ang mga detalye. Napangisi si Carl. “Ang lakas naman ng loob mong pagbantaan ako kung gusto ko lang naman mag-alok ng tulong? Kung ganoon, huwag mo akong sisihin sa pagpaparusa sa’yo dahil wala kang galang sa akin.” Kumuha siya ng brush mula sa mesa at nilublob ito sa tinta ng cinnabar. Pagkatapos, sinimulan niyang isulat ang oras ng kapanganakan at horoscope ni Jordan sa isang piraso ng talisman paper. Ngunit sa sandaling ibaba niya ang brush sa papel, narinig ni Carl ang matatag at malinaw na boses. Ang boses ay hindi masyadong mahina o masyadong malakas. Kakaibang napaatras si Carl. Isang patak ng tinta ng cinnabar ang nahulog sa papel. “Ipinanganak ka noong ika-13 ng Setyembre 1975 sa ganap na 11:00 ng gabi. Nararamdaman ko ang enerhiya ng elemento ng tubig mula sa horoscope mo. Naging mahirap ang buhay mo at nagsilbi pa nga sa bilangguan sa isang punto. “Ang pamilya na kinabibilangan mo ay umunlad noong ikaw ay bata pa. Gayunpaman, ang negosyo ay bumagsak noong nagbibinata ka. Ang pagbabago ay nakaapekto sa iyong mga moral at ugali. “Binawian ng buhay ang mga magulang mo bago ka mag-25. Pagkatapos, nakipaghiwalay ka sa asawa mo ng edad na bandang 40. Kung magpapatuloy ka sa paggawa ng masamang bagay, magdadala ka ng gulo at pinsala para sa anak mong babae.” Natigilan si Carl at hindi makapaniwalang tinitigan si Madison. Karamihan sa impormasyong iyon ay maaaring matipon sa pamamagitan ng mga pagsisiyasat. Gayunpaman, walang ibang nakakaalam na si Carl ay may anak na babae. Noong siya ay nakulong noon, ang kanyang asawa ay humiling sa kanya ng diborsiyo. Sa oras na siya ay nakalabas mula sa bilangguan, ang asawa niya ay muling nagpakasal sa ibang lalaki. Noong una, binalak ni Carl na maghiganti sa bagong pamilya ng kanyang dating asawa. Gayunpaman, napansin niya minsan kung paano nagkaroon ng kakaibang pagkakahawig ang anak ng kanyang dating asawa sa kanyang sarili. Kaya, lihim niyang kinuha ang ilan sa mga buhok ng batang babae at ipinadala ito para sa paternity test. Saka lang niya nakumpirma na anak niya ito. Si Carl ay 100% sigurado na walang nakakaalam tungkol dito. Pagkatapos ng maikling paghinto, siya ay sumugod at nagpatirapa sa harap ni Madison. “Miss, iligtas mo ako!” Saglit na nag-isip si Madison bago sumagot, sinabing, “Nakatakdang gugulin mo ang buhay mo nang mag-isa nang walang pamilya sa tabi mo. “Kung hindi ka magsisimulang gumawa ng mabuti at mamuhay kaagad bilang disenteng tao, malamang na gugulin mo ang mga huling taon ng buhay mo na nakakulong sa lubos na kalungkutan.” Tumulo ang mga luha sa mukha ni Carl. Humihikbi siya, “Hindi ko maintindihan. Wala akong ginawang masama! Bakit kailangan kong mamuhay nang miserable?” Sumagot si Madison, “Ito ay karma mula sa iyong nakaraang mga aksyon sa buhay. At saka, hindi ka ganap na walang anumang kasalanan. “Hindi ka gumugol ng anumang pagsisikap sa pagkakaroon ng anumang kaalaman o kasanayan. Gayundin, magmamalaki ka at mag-aaksaya ng pera. Hindi mo sinubukang ayusin ang problema nang magsimulang bumaba ang negosyo ng pamilya mo. “Kahit na nagpakasal ka sa mabuting asawa, hindi ka naging tapat sa kanya, na humantong sa bigong relasyon. Napadala ka sa bilangguan dahil maraming beses kang nanloko ng mga tao. “Sa totoo lang, natanggap mo ang nararapat sa’yo.”