Kabanata 2095

Nang marinig niya ang biglang tanong na ito mula kay Shirley, napahinto si Carter sa paglalakad niya habang tinutulak ang wheelchair ni Shirley. Tinignan niya ang dagat na kumikislap sa ilalim ng lumulubog na araw, ngunit walang liwanag sa kanyang mga mata. Ngumiti siya nang nag-aalinlangan. “Walang sakali sa mundong ito.” Sumagot siya tapos nagtanong habang tumatawa. “Kung mayroong sakali, at kung sakaling babalik ako sa unang pagkikita natin sa daan, tingin mo ba tutulungan kita ulit?” Pagkatapos itong pag-isipan ni Shirley, nagpakita siya ng malungkot na ngiting mapanlait sa sarili. Naniniwala siyang tutulungan pa rin siya ni Carter. Ito ay dahil walang sakali sa mundong ito. Hindi nila mababago ang nangyari. Nang makita niyang nanatiling tahimik si Shirley, dahan-dahang itinulak paharap ni Carter ang wheelchair. Unti-unting kumagat ang dilim habang tinataboy ng gabi ang huling sinag ng araw. Ang lahat ng nasa harapan nila ay nilamon ng kadiliman. Patuloy na