Kabanata 347 Magiging Maayos Ang Lahat

Ang tanging nararamdaman ni Nell ay ang tibok ng kanyang puso na tila ba bumabagal kasabay ng tibok ng puso ng bata. Inangat niya ang kanyang ulo at nasorpresa siya nang makita ang mga nanonood na mukha ng mga bisita habang tumutulo ang kanyang luha. “Ano bang tinitingin-tingin niyo? Hindi niyo ba nakitang muntik na siyang malunof? Bilisan niyo at tumawag kayo ng doktor! Pakiusap, bilisan niyo dahil kailangan niya ng tulong!” Saka lamang napakilos ang ibang tao para kunin ang kanilang cellphone. Patuloy na binibigyan ni Nell ng first aid si Lizzy habang hindi maawat ang kanyang pag-iyak. “Pasensya na, kasalanan ito ni mama. Hindi kita dapat hinayaang magpunta sa banyo nang mag-isa. Dapat sinamahan kita, Lizzy. Pasensya na.” Sa puntong ito, sinisi lamang ni Nell ang kanyang sarili. Wala pang pagkakataon sa kanyang buhay na nagsisi siya nang higit pa rito. Bakit niya hinayaang magpunta ito sa banyo nang mag-isa? Bakit ayos lang sa kanya na hayaang maglakad-lakad ito sa bahay ng iba