Kabanata 472

Si Jay ay isang tao na ayaw sa ingay, kaya mahigpit niyang sinara ang mga bintana sa pagpasok niya. Sa kasamaang palad... Ang tunog ng maingay na mga kaldero at mangkok ang maririnig sa tabing silid kasama ang pagkanta ni Josephine. Kumuha si Jay ng dalawang bola ng bulak at naglagay ng isa sa bawat isa sa kaniyang mga tainga. Pagkatapos ng ilang minuto, sa wakas ay tumigil na sa pagkanta si Josephine. Noong tanggalin ni Jay ang mga bola ng bulak... Narinig niya ang boses ni Rose. Ang problema, hindi ito isang masakit sa tainga na tunog ngunit isang tunog na kayang pumatay… Para itong isang umiiyak na multo na hindi mahabol ang kaniyang hininiga. Umupo si Jay sa kama at nag-isip kung magandang bagay ba na ang kaluluwa ni Angeline ay lumipat sa katawan ni Rose. Ang kaniyang Angeline ay may boses ng isang anghel, ngunit si Rose ay wala! Habang si Jay ay nag-iisip, ang katabing silid ay biglang natahimik. Kahit ang kapaligiran at naging tahimik. Tumingin si Jay sa kaniyang relo na nagpapa