Kabanata 124

Inangat ni Robbie ang maliit niyang kamay at kumuha ng anim na papel mula sa magkakapatong na mga pera. Ngumiti siya nang matamis. “Lolo, ang anim na daan ay sapat na para sa ‘kin bilang isang regalo.” Ang lahat ay natuliro sa ginawa niya na iyon. Ang iba pa niyang mga Lolo-Tito, Lola-Tita, tito, at tita ay naghanda rin ng kanilang labis-labis na mga regalo. Ngayong hindi nagawa ni Grand Old Master Ares na ibigay ang kaniyang regalo sa bata, nagtinginan sila at hindi alam kung ano ang gagawin. Si John ang unang nagbalik ng kaniyang pulang pitaka sa kaniyang bulsa. “Kung ayaw ito tanggapin ng bata, eh ‘di, hindi dapat natin siya pilitin. ‘Di ba, Jay?” “Ayos lang kung lagpasan na natin ang mga regalo. Hindi naman kami nagkukulang sa pera, eh.” Sabi ni Jay. Ikinaway ni Grand Old Master Ares ang kaniyang mga kamay sa ibang mga tao. “Pwede na kayong lahat umalis sa silid na ‘to. Kakausapin ko muna si Jay.” Ang ibang mga tao ay lumabas na sa silid na iyon. Umalis si Josephine sa silid habang