Kabanata 337

“Bakit?” “Bakit ano?” “Hindi ba’t sinabi mo na hindi mo na iiwan ulit ang mga bata?” Tumitig nang maigi sa kaniya si Jay. Umiwas ng tingin si Rose, hindi naglalakas-loob na makipagtitigan kay Jay. “Tumingin ka sa ‘kin.” Ang tono ni Jay ay naghihiling ng pagsunod. Walang ibang magawa si Rose kung ‘di ang sumunod. “Kaya kong bale-walain ang mga pagkakamaling ginagawa mo, pero ‘wag na ‘wag kang maglalakas-loob na iwan ang mga anak mo.” Pumikit si Jay, pinipigilan ang kaniyang mga emosyon. Napasabi si Rose, “Hindi ko sila iiwan.” Sinabi niya ito nang may pagkadesidido. Ang mga mata ni Jay ay bumukas upang magpakita ng isang nagliliyab na tingin. Ang matalas niyang mga mata ay tumitig sa seryosong ekspresyon ni Rose. “Pero iniwan mo na sila, ‘di ba?” Malamig niyang sinabi. Ang mga labi ni Rose ay kumibot upang sumagot, ngunit sa huli ay nanatili siyang tahimik. Sa kaniyang isipan ay lumitaw muli ang alaala ni Zayne. Siya ay naliligaw na ngunit sinakripisyo ang mahalaga niyang estado upang m