Kabanata 45

Mahinahon kong hinaplos ang buhok ni Jonas at tinanong, inaalam ang sitwasyon, “Jonas, bakit sobra ang pag-aalala mo sa kapatid mo? Lagi ka niyang inaaway.” Hindi ako gumagawa ng gulo sa pagitan nila—gusto ko lang na mas mag-ingat si Jonas. “Dahil kapatid ko siya,” mabilis niyang sagot. Dahil lang doon? Yung lang? Gusto ko pa magtanong pero natigilan ako sa pagiging tapat ng mga mata niya. Sobrang bait ni Jonas. Kahit ano pa ang trato sa kaniya ni Xavier, hindi siya aakto tulad ni Xavier na laging naghahanap ng paraan para gumawa ng gulo. Paanong magkaiba ang dalawang bata na lumaki sa isang pamilya? Masakit sa ulo si Xavier at simple. Natigil ang iniisip ko dahil sa pagbukas ng pinto. Pumasok si Yvonne kasama si Xavier, magkadikit ang dalawa habang naglalakad. Mula sa salamin, nakita ko sila—namamaga at namumula ang mata ni Xavier na para bang katatapos lang niya umiyak. “Bakit nakabalik ka na agad?” tanong ko, mahinahon ang tono ko para sa kapakanan ni Jonas. Ayaw ko gawing hi