Kabanata 1856

Gaya nga ng kasabihan, ang kagandahan ay namamalagi sa mga mata ng nakamasid nito. Nagliwanag kaagad ang napakarilag na mga mata ni Cheryl nang makita niya si Alex. Mukha siyang nalulula at nahihiya, iniwan ang kanyang eksperimento sa isang tabi habang sumugod siya sa bintana. “Alex!” “Matagal-tagal na rin, Cheryl.” “Mhm, akala ko ayaw mo na sa akin!” Pagkasabi ng mga katagang iyon, suminghot ang babae, halatang nagtatampo. Dahil medyo kakaiba ang magsalita sa bintana, itinuro ni Alex ang pintuan ng laboratoryo. “Pupunta ako diyan.” Ipinatong ni Cheryl ang kanyang maliliit na kamay sa salamin ng bintana, nananabik pa rin sa kanya. “Sige, lilinisin ko lang ang lugar na ito.” Ipinatong din ni Alex ang kamay sa salamin, saka pumasok sa loob ng gusali. Gamit muli ang kanyang divine sense, agad niyang nakita ang pinakamalapit na pasukan. Kinuha niya ang kanyang espada bago siya napansin ng sinuman at pumasok sa balkonahe, patungo sa kung nasaan ang lab ni Cheryl. Sa hindi inaasahang pagkaka