Kabanata 231

Nahihiyang ngumiti si Winter. “Parang ganun…” Wala siyang ideya kung ano ang trabaho ni Frank, ngunit sigurado siya na isang napakahalagang tao si Frank. Biglang suminghal sa inis ang babaeng nakaupo sa tabi ni Jean, at napansin ni Frank na kulot ang kanyang buhok. "Anong kahanga-hanga sa pagkakaroon ng kumpanya? May kumpanya din ang pamilya ni Zeb," sabi ni Aria, bago bumaling sa lalaking kasama nila. "Hindi ba, Zeb?" “Naku, accomplishment na ng mga magulang ko ‘yun,” mapagpakumbabang sabi ni Zeb Larkin. "Hindi ko pwedeng angkinin ‘yun." Gustong-gusto siya ni Aria. "Nag-iisang anak ka lang—malamang sayo na rin ang pag-aari ng mga magulang mo." Ngumiti si Zeb bago niya muling kinumbinsi si Frank. "Sige na. Magpalit tayo ng upuan." Talagang nakalimutan ni Frank ang tungkol doon. Ayos naman sa kanya na umupo kahit saan dahil magkaklase ang mga bata. Ngunit muli, hinawakan ni Winter ang kanyang braso bago pa siya makatayo. "Frank, you can sit right here," sabi niya bago lumingon