Kabanata 979

Nang maramdaman ni Madeline na may bumuhat sa kanya, nabigla siya. Pero, sa sumunod na sandali, tinulak niya ito. "Heh, Linnie? Anong binabalak mo, Mr. Zimmerman?" Singhal ni Madeline. "Naparito ka ba para panoorin ako kung paano ko magmukhang tanga dahil sa alam mong bulag ako?" Tumawa siya at tinanong si Jeremy. Kahit na hindi siya makakita, nakatayo siya ng matuwid at hindi nanginig o kaya'y nagpakita ng takot. "Jeremy, makinig ka, kahit na bulag ako, hindi kita hahayaan na paglaruan mo ako. Umiyak ako ng husto nang dahil sayo, at sisiguraduhin ko na pagbabayaran mo ang lahat ng ginawa mo!" Habang nakatingin sa mahina pero matapang na babae sa kanyang harapan, pinigilan ni Jeremy ang nararamdaman niyang kirot sa kanyang puso at dahan dahang naglakad papunta sa harapan nito. "Linnie, naaalala ko na ang lahat." Nang marinig niya ito, naglakbay ang malumanay at malalim na boses ni Jeremy sa tenga ni Madeline. Para bang huminto ang oras dahil sa katahimikan ng ward. Nagu