Kabanata 390

Sa ilalim ng impluwensya ng droga, ganap na nakalimutan ni Sebastian kung ano ang ibig sabihin ng pagiging banayad. Ang kanyang mga kilos ay magaspang at walang humpay, na para bang nagkikimkim ng malalim na sama ng loob kay Cassandra at determinadong pahirapan siya. Hindi napigilan ni Cassandra ang pag-ungol kahit anong pilit niya. Tumulo ang mga luha sa kanyang mukha, na pumukaw ng pakikiramay sa sinumang maaaring nakasaksi sa kanyang paghihirap. Si Sebastian, gayunpaman, ay hindi nagpakita ng mga palatandaan ng pakikiramay. Nakatuon lamang siya sa sarili niyang kasiyahan. Kinakamot ni Cassandra ang kanyang likod sa desperasyon, nag-iwan ng malalim na pulang marka. Ngunit tila nalilimutan ni Sebastian ang sakit habang patuloy ang kanyang walang humpay na mga galaw na parang makinang walang kapaguran. Ang pagsubok na ito ay parang isang matinding labanan, kung saan hawak ni Sebastian ang itaas na kamay habang si Cassandra ay lubos na sunud-sunuran. Pakiramdam niya ay nahuhulog