Kabanata 1667

Bahagyang tumango si Tibor, at ang kanyang mga mata ay nagpakita ng kaunting kawalang-kapangyarihan habang siya ay huminga ng malalim. "Mag-ingat ka." Ang tono niya ay mahinahon ngunit kulang sa paninindigan. Malinaw na hindi siya umaasa ng marami kay Sebastian. Naglakad si Sebastian patungo kay Lancelot, na nagkunot ang noo at nagmaktol. "Hindi ako nakikipaglaban sa mga walang pangalan. Ibigay mo ang iyong pangalan." Ang mga labi ni Sebastian ay kumurba sa isang mapaghimagsik na ngiti, at sumagot siya, "Ako? Wala akong kwenta. Pero makitungo sa'yo? Sobrang sapat na 'yon!" Pagkatapos niyang magsalita, nagalit ang Sangkatauhan. "Ang batang iyon ay sobrang mayabang. Akala ba niya hindi siya matitigil?" "Tama! Kahit sina Sabrina at Yonez hindi nanalo. Anong tsansa niya?" "Binubuhusan lang niya ng lupa ang sarili niyang libingan—ang tanga!" Kahit si Tibor ay hindi nakapagpigil na magpahid ng ulo at napabuntong-hininga sa loob-loob. "Ang batang ito ay masyadong pabaya. Ang kanyang k