Kabanata 1495

Ang ekspresyon ni Sebastian ay naging mas puno ng pagdurusa, at kahit ang kanyang mga tampok sa mukha ay medyo napapansin. Gayunpaman, nanatili ang matatag na tingin sa kanyang mga mata. Sa kanyang isipan, paulit-ulit niyang pinapaalalahanan ang sarili na kumapit. Basta't matagumpay niyang matapos ito, siya'y muling mabubuhay. Sa wakas, matapos ang walang katapusang pagdurusa, unti-unting humupa ang mga ilaw sa palayok ng alchemy. Ang mga buto ni Sebastian ay nagkaroon ng madilim na kulay na may mayamang kinang; matagumpay niyang naabot ang natapos na yugto ng Bronze Body State. Pagod na pagod si Sebastian, pero may ngiting puno ng kasiyahan sa kanyang mukha dahil alam niyang matagumpay niyang natapos ang mahirap na pagsasalaing ito sa pagkakataong ito. Isa-isa, itinulak niya ang takip ng palayok at tumayo mula sa loob. Ang kanyang katawan ay nag-aamoy pa rin mula sa init, at mga patak ng pawis ang dumadaloy sa kanyang balat. Nang tumama ang kanyang mga paa sa lupa matapos siyang