Kabanata 47

Bumaba ako ng eroplano at dumiretso sa amusement park nang hindi man lang ibinaba ang bagahe ko. Nandoon si Kara. Nang makita niya ako, niyakap niya ako nang mahigpit. “Ms. Crown, sa wakas nakabalik ka na.” Tinapik ko ang balikat niya. “Halika, tingnan muna natin ang ilang lugar.” Halos hindi ako nakatulog kagabi, iniisip ang mga posibleng lugar ng problema. Bagama’t pinaghihinalaan ko ang construction team at ang supplier ng ilaw, maliit ang posibilidad na magkamali sila. Ito ay isang pangunahing proyekto. Ang anumang pagkakamali sa kanilang bahagi ay magdudulot ng malaking halaga para sa kanila, posibleng mabangkarote sila. Kaya naman, pagkatapos ng maraming pagsasaalang-alang, napagpasyahan ko na ang isyu ay maaaring nasa ibang lugar. Gayunpaman, bilang hindi propesyonal, hindi ko matukoy ang eksaktong problema. Kailangan kong makita ang site para sa sarili ko. Pinapatay-sinisindi ang mga ilaw, inihambing ko ang mga rendering ng disenyo. Nagtatrabaho ako nang walang tigil hanggang