Kabanata 14

Namutla agad ang mukha ni Jewel. Ang kanyang mga mata ay napuno ng mga luha, na nagpamukha sa kanyang hitsura na hindi kapani-paniwalang nakakaawa. “Chris, naiinis ka na sa’kin ngayon, ‘di ba?” Tuluyan nang tumulo ang mga luha niya habang nagsasalita. Nanatiling tahimik si Chris. May madilim na hangin sa paligid niya. “Kung buhay lang si Ian, hindi na kita guguluhin...” mahina ang boses ni Jewel pero may pahiwatig na panggigipit. “Sige, guluhin mo ako hangga’t gusto mo, pero huwag mo siyang idadamay.” Ako ang tinutukoy ni Chris. Mukhang malapit na silang magtalo. Hindi ako sigurado kung mananatili o aalis ako. “Naiintindihan ko. Simula ngayon, hindi na kita guguluhin. Hindi na rin kita iistorbohin,” bulong ni Jewel bago tumalikod at mabilis na naglakad palayo. Sa pagkakataong ito, hindi na siya hinabol ni Chris bagkus ay tumingin sa akin. Bahagya kong ibinaba ang ulo ko at nagsimulang maglakad palabas. Sumunod naman si Chris sa likod. Paglabas namin ng cafe, narinig namin ang pagpreno