Kabanata 8

Natatakpan ng makapal na layer ng niyebe, walang mga salita ang maaring magpaliwanag sa ganda ng Wu City. Naglakad-lakad ako sa kalyeng puno ng mga tindahan, habang nakasuot ng gintong gown at isang purong puting mahabang coat. Ang delicate na mga hikaw na pilak na suot ko no’ng araw na iyon ay bagay na bagay sa aking make-up. Ito ay napaka-busy na siyudad. Habang nakatayo sa gitna ng madla na nagmamadali sa bawat direksyon, pakiramdam ko isa akong outsider. Napatingin ako sa lahat ng mga taong dumadaan, habang ang malamig na hangin ay dinadala ang snowflakes at dumadapo sa aking mukha, aking buhok, at aking damit. Gayunpaman, hindi ako nakaramdam ng lamig. Baka manhid na ako. Siguro may mas importanteng bagay akong kailangang gawin. Sinimulan kong sundan ang isang lalaking sakto lang ang hitsura sa kalye. Habang siya ay nakatayo doon na naninigarilyo nang mag-isa, tinipon ko ang lahat ng aking lakas ng loob at lumapit sa kanya dala ang aking bank card sa kamay. Binuka ko ang aking bib