Kabanata 678

Umalis si Wallace sa palasyo ngunit kinailangang may mananatili sa libing ni Mom. Bumalik si Zachary sa bulwagan matapos akong samahan ng dalawang minuto. Tumayo ako sa pasukan ng palasyo at hindi mapigilang alalahanin kung gaano kalungkot ang hitsura ni Wallace nang umalis siya. Inilagay ko ang payong sa ibabaw ng aking ulo at naglakad palabas sa direksyon kung saan siya naglaho at hinanap ko siya. Gayunpaman, walang anumang pahiwatig ni Wallace sa mahabang kalsada. Bahagya akong nag-aalala, kaya’t tumingin ako sa paligid. Sa wakas, natagpuan ko siya sa kalapit na kalye. Nakaupo siya sa bench at ang mga dahon ng sikamorong may niyebe ng France ay nahuhulog sa paligid niya. Labis siyang nagmukhang nag-iisa sa ulan. Si Wallace ay nag-iisa, labis na nag-iisa. Iyon ang pakiramdam na binigay niya sa akin. Yumuko si Wallace at ang kanyang ulo ay nakabaon sa ilalim ng kanyang mga braso, hinahayaag mabasa siya ng ulan. Naglakad ako at sinilong ang kalahati ng payong sa kanyang ulo! Basang-bas