Kabanata 643

Kalmado siyang sumagot, “Hindi ko alam.” Hmph. Marunong nga siyang kumilos nang maangas! Malakas ang ulan, at panay ang titig sa akin ni Dixon mula sa loob ng kotse. Noong una, nais kong balewalain si Zachary at umalis na kaagad. Gayunpaman, walang pakialam niyang sinabi, “Ayokong pagbantaan ka.” ‘Ayokong pagbantaan ka...’ Banta na iyon eh! Natigilan, tinanong ko, “Ano bang gusto mo?” “Sinabi ko na ‘di ba. Inutusan ako ni Martti na sunduin ka.“ Sinabi ‘yon ni Zachary na parang sobrang halaga nito, na parang hindi siya aalis kung hindi niya maisasagawa ang kanyang misyon sa araw na iyon, at hindi niya ako tatatantanan! Kailan pa niya ipinamalas ang dominanteng pag-uugali niya? Para bang lahat ng bagay ay masusunod ayon sa gusto niya! Naintindihan ko na ang bagay na ito ay hindi malulutas nang mapayapa sa araw na iyon. Para naman kay Dixon, yumuko ako at sinabi sa kanya nang marahan, “Ang assistant ko muna ang maghahatid sa’y pauwi, okay? Bibisita ako para makipaglaro sa’yo sa loob ng il