Kabanata 10

Ilang araw na umuulan ng niyebe. Ang Wu City ay kumikislap sa ilalim ng city lights at ang lahat ay napapalibutan ng purong puting niyebe. Nakatayo kaming magkaharap sa makitid na eskinita, ang kanyang anino ay umuunat sa haba ng lupa sa ilalim namin. Madali siyang mapagkamalan bilang isang manga character. Narinig niya ang sinabi ko at natigilan. Napatingin siya sa akin nang may pag-usisa pero wala siyang sinabi tungkol sa kung paano ko siya tinawag. Pasimple niyang tinanong ako, "Saan ka nakatira, binibini?" “Sa villa ng pamilyang Shaw…” Bigla kong naalala pagkatapos kong sumagot na hindi pa nakakapunta roon si Dixon, kaya't nagmamadali kong sinabi sa kanya ang address. Binigyan niya ako ng isang mahinang ngiti at hinubad ang kanyang scarf upang ibalot sa leeg ko at naramdaman kong nananatili pa rin ang init ng kanyang katawan. Narinig kong sinabi niya, “Tara na. Ihahatid na kita pauwi.” Mas lalo siyang gumwapo dahil sa ngiti niya… Nagmistulang pininturahan ang kanyang mga mata at ki