Kabanata 12

Masyado akong nahiyang pasalamatan si Logan. Samantala, malumanay niyang hawak ang manibela, para bang iniukit na obra ang perpekto at detalyadong mga kamay niya. Nakilala ko ang relo sa braso niya. Isa itong Audemars Piguet na relo—isang hindi pansining luxury brand na nagkakahalaga ng napakalaki. Bigla na lang, tumingin si Logan sa mga mata ko. “Woody—Hindi, Logan, saan na ko pupunta ngayon?” Tanong ko habang naiilang na yumuko para iwasan ang titig niya. Litong-lito ako. “Hindi ko maalala kung saan nakatira si Teri.” Bumuntong-hininga si Logan. “Nakalimutan mo ba talaga?” Tumango ako. “Sabi ng doktor, mayroon raw akong intermittent amnesia, at hindi malinaw kung kailan ko maaalala ang mga bagay na nakalimutan ko.” Kumunot ang noo ni Logan. “Ganun katindi? Alam ba to ni Elijah?” Mapait akong tumawa habang umiiling. “Hindi siya naniniwala sa'kin. Iniisip niya nagsisinungaling ako.” Para bang medyo nainis si Logan nang marinig niya ito. Matagal niya akong tinitigan nang se