Natigilan, ang apat na mga bodyguard ay biglang humarap at tumingin sa babae.

Kumunot ang noo ni Severin, dahan-dahang lumingon, at sa wakas ay nagbadya sa pagkabigla, "Ikaw na naman!" Siya ay lubusang nagulat nang makita niya ito, dahil ito ay walang iba kundi ang babaeng tumawag sa kanya ng isang tarantado sa naturang lugar kanina lang. Kahit papaano, nakasuot pa rin siya ng pare-parehong uniporme sa pagde-deliver ng pagkain habang sumisiksik siya mula sa likod ng mga bodyguard ng mga Lough.

Hingal na hingal siya, na halatang pagod na pagod siya sa pagmamadali doon!

"Sino ang babae na ito? Siguro isa rin itong baliw. Hindi ba't 'lalaki ko' ang tawag niya kay Severin?"

Ang ilan sa mga bisita ay napatigil sandali, at sa huli hindi na nila napigilang magbulungan sa isa't isa.

"Sino ka ba? Napagkamalan mo bang ibang tao siya? Wala namang asawa si Severin, kaya sinong niloloko mo?" Ang

Tila nagulo ang utak ni Severin. Hindi siya makapaniwala na mayroon siyang anak, at nagtataka kung ang malusog at kaaya-ayang batang babae na may pangalang Selene ay ang kanyang anak.

"Ang maliit na batang iyon... ang anak ko?" Umiling si Severin at nahihirapang paniwalaan.

Lumapit si Diane kay Severin at nangangaliti ang mga ngipin. Ang lahat ng hirap na kanyang naranasan sa nakalipas na limang taon ay puro luhang pumatak sa kanyang mga mata. Sinampal niya si Severin nang walang pag-aatubiling at sinabi, "Hayop ka! Hindi mo ba naaalala ang nangyari noong gabing bago ka mahuli? Alam mo ba kung ano ang pinagdaanan ko sa nakalipas na limang taon, at gaano karaming hirap ang dinala ko?"

Gulat na gulat si Severin na hindi niya man lamang napigilan ang pagsampal sakanya. Ramdam niya kung gaano kahirap para sa isang anak ng isang aristokratikong pamilya na palayasin mula sa kanyang tahanan 

Lumakad ng isang hakbang si Lucy, tinitigan ng masama si Severin, at sinabing, "Hindi tayo makapagpakasal dahil nakulong ka, Severin. Ako ba ang may kasalanan niyan? Bakit ko isasauli ang pera?" Nagkibit balikat siya at sabi, "Ang pamumuhay sa kahirapan ay nababaliw. Nanghihingi ka sa akin ng pera dahil wala ka na pagkatapos lumabas sa kulungan, tama ba? Sinayang ko ang tatlong taon ng aking kabataan noong tatlong taong relasyon natin, at ang apatnapung libo na iyon ay sapat na para mabayaran ko ang oras na nawala sa isang taon, hindi ba?"

"Tch!" Hindi inaasahan ni Severin na sasabihin niya iyon nang ganoon katuwiran. Galit na galit, pinandilatan niya si Lucy at sinabing, "Mahalaga ang kabataan mo? Paano ang akin?" Tanong ni Severin habang mabagal na naglalakad papunta kay Lucy. "Binilhan kita ng kahit anong gusto mo sa loob ng tatlong taon na iyon. Hindi pa ba ako naging mabuti sayo? Nasa likod mo lang ako at isang tawag ay nandiyan agad ako. Nakikinig ako sa kahit anong sinasabi mo, at tinatrato kita ng maayos. At ikaw? Ano ang ginawa mo para sa akin?

Umabot na sa sukdulan ang galit ni Severin at bigla siyang huminto para hampasin ang isang upuan sa tabi niya.

Sa isang iglap, nabasag ang upuan sa hindi mabilang na mga piraso at lahat ay nagkalat sa sahig!

Nagulantang lahat ang mga nanonood at agad na nagbulungan.

Sa sobrang takot ni Lucy ay nagsimulang manginig ang kanyang katawan. Naglakas-loob lamang ang kanyang pamilya na asarin ang mga magulang ni Severin dahil nakakulong si Severin, kung sakaling makalaya ito, inakala nilang lahat na hindi mangangahas si Severin na guluhin sila.

Malinaw na hindi nila ibabalik ang pera na nakuha nila.

Kinagat ni Lucy ang kanyang mga labi bago tumingala at sinabi kay Severin, "Nagsugal ka at natalo ng malaki, kaya ibinenta mo ako kay Easton ng humigit-kumulang pitong libong dolyar. Ano ang masasabi mo tungkol diyan, hamak ka? Ako lang ba sulit ang pera sa iyo?"

Mapait na ngumiti si Severin habang nakatingin kay Lucy at sinabing, "Hindi ba't ipinaliwanag ko sa iyo na ako ay na-set up? Pagkatapos ay pinatawad mo ako at sinabi na hihintayin mo ako! Lahat ng nangyari ay si Easton ang nagtakda! Mayroon akong walang laban sa iyo kung ayaw mong hintayin ako, at matatanggap ko kung sinira mo ang engagement na ang hindi ko matanggap ay kung bakit ka sumama sa walang hiya na iyon para apihin ang mga magulang ko? Wala akong pakialam kung ano ang mangyari sa akin, pero hindi ako papayag na may mang-api sa mga magulang ko!"

Hindi natuwa si Easton sa narinig. Kung tutuusin, kailangan niyang mapanatili ang isang disenteng imahe sa harap ng maraming mayayamang negosyante, kaya hindi maganda kung ang ganoong klase ng impormasyon ay ikalat ng ibang tao. Agad niyang tinuro si Severin at sinabing, "Hindi mo ako pwedeng akusahan sa hindi ko naman ginawa, Severin. Sino ang nagbigay permiso sa'yo na ganyanin ako?"

"Huwag mo akong iduro gamit yang mga daliri mo." Sinamaan ng tingin ni Severin si Easton.

Malamig na ngumiti si Easton at patuloy na tinuro si Severin. "Oh, pero gagawin ko. Anong gagawin mo? Kagatin ako?"

Sa sumunod na segundo, humakbang si Severin, hinawakan ang hintuturo ni Easton, at marahang pinihit bago hinila ito ng mariin!

"ARRRGHHHHH!" Napasigaw si Easton sa sakit nang kaswal na ibinaba ni Severin ang daliri ni Easton na pinunit niya.

"EASTON!" Nang makita iyon ni Lucy, tumingkayad siya kaagad at tinanong si Easton, "Kamusta ka? Ayos ka lang?"

"Sa tingin mo ayos lang ako nung natanggal yung daliri ko?! GRAAH!" Napasinghap si Easton sa sakit habang umuumbok ang mga ugat sa kanyang noo. Ibinaling niya ang kanyang ulo kay Trevor, na nakatayo sa hindi kalayuan, at sinabing, "Gusto ko siyang mamatay, Dad! Siguraduhing hindi siya makakalabas sa hotel na ito ng buhay!"

"Papatayin kita." Tinuro ni Trevor si Severin at sumigaw. Nanlaki ang mga mata niya sa galit, at nakakapangilabot ang dugo.

Hindi niya inaasahan na ganoon kalakas ang loob ni Severin, ngunit dahil anumang oras ay darating na ang kanyang mga bodyguard, sisiguraduhin niyang wawakasan niya ang buhay ni Severin kahit anong mangyari.

Walang pakialam si Severin kay Trevor. Tumingin siya kay Lucy at sinabing, "Hindi tayo nagpakasal dalawa, ibig sabihin ay kailangan mong ibalik ang pera na ibinigay ko sa iyong pamilya bilang dote. Pagkatapos ay ang matrimonial home na ibinenta mo kay Easton sa halagang isandaan at limampung libo. kahit na binili ko sa halagang tatlong daang libo ang pinaghirapang kinita ng aking mga magulang, na pinaghirapan nilang ipon sa buong buhay nila, lahat ay ginugol sa bahay na iyon ibalik ang daan at limampung libo!"

Si Quinn at Timothy ay ganap na nasa dilim sa lahat ng impormasyong iyon, at hindi nila naiwasang bahagyang iyuko ang kanilang mga ulo nang marinig nila ito!

"Seryoso ka bang humihingi ka ng pera pagkatapos mong saktan si Easton? Baliw ka na! Hindi ka man lang mabubuhay ng matagal para gastusin ang pera kung bibigyan kita! Bakit hindi ka na lang magnakaw sa bangko!" Hindi kailanman naging handang ibalik ni Helga ang perang nakuha niya. Ang mga Orwell ay gumawa ng maliit na kayamanan sa paglipas ng mga taon sa pamamagitan ng kanilang koneksyon kay Lough, at mula noon ay nakabili na sila ng kotse, bahay, gumawa ng malaking halaga ng ipon, at nagbukas pa ng maliit na kompanya.Sa kabila ng lahat ng kayamanan nila, ang lahat ay nagkakahalaga na 200,000 na siyang hindi maliit na pera! 

"Hehe!" Ngumisi si Severin, "Sa totoo lang, ang halaga ng pera na iyon ay hindi gaanong mahalaga sa akin, at wala akong pakialam kung ang halaga ay ipatong niyo pa sa ilang milyon. Ngunit ito ay pera ng aking mga magulang na pinaghirapan nila. Kailangang niyong ibalik ito pero kung ayaw niyo, ang kapalit niyan, gusto kong tig-iisang daliri mula sa'yo, sa iyong asawa, at sa iyong anak na babae..."

"Ikaw..." Namumula ang mukha ni Helga, dahil hindi niya inaasahan na gagawa siya ng ganoong kabangis na pahayag.

"Baliw siya! Nasisiraan siya ng bait dahil sa pera!" Tumayo si Lucy, pinandilatan si Severin, at sumigaw.

"Magbibilang ako mula sampu, at inaasahan ko ang isang sagot mula sa iyo bago 'yon!" Hindi mapakali si Severin na libangin ang kanilang kalokohan at direktang sinabing, "Sampu..."

Natakot si Landon na tumingin ng diretso kay Severin, ngunit nakapag-ipon pa rin ng lakas ng loob na banta siya pagkatapos maalala ang impluwensya ng mga Lough. "Pag-isipan mong mabuti, Severin. Masasaktan mo lang ang mga Lough! Hindi ka ba natatakot na mapatay ka?"

"Siyam. Walo." Si Severin ay gumawa ng isang hakbang pasulong sa bawat numero na kanyang binigkas, sa gayon ay nabawasan ang distansya sa pagitan niya at ng mga Orwell.

...

"Lima. Apat. Tatlo."

Sa sandaling ito, isang metro lang ang layo ni Severin mula kina Helga at Landon.

"S-s-sige! Ibabalik ko sayo ang pera! Diba kulang pa sa dalawang daang libo diba?! Hindi naman sa wala akong ganyang pera." Tumutulo ang malamig na pawis sa noo ni Helga. Siya ang unang gumuho ng mga depensa nang makitang palapit ng palapit si Severin. Si Severin ay isang walang hamak na tao sa kanyang paningin, at napakalaking kawalan kung lahat ng tao sa kanilang pamilya ay mapupunit ng daliri bago dumating ang mga bodyguard ng mga Lough.

Sa sandaling iyon, narinig ang ingay ng nagmamadaling mga yabag at halos isang daang lalaking nakasuot ng suit ang sumugod sa pinangyarihan. Lahat sila ay may hawak na machete sa kanilang mga kamay.

Agad nilang pinalibutan ang entrance ng hall nang sumugod sila sa second floor.

May isang kalbo sa kanila na mukhang walang awa, at sinabi niya sa namamaos na boses, "Sir, sino ba ang nagdulot ng kaguluhan sa kasal ni Mister Easton? Ituro mo siya sa akin!"

Lahat ng naroon ay napaatras sa takot, naiwan si Severin bilang ang tanging tao na nakatayo sa gitna. Gayunpaman, si Severin ay mukhang napakalma at walang pakialam, dahil nakatayo siya nang nakatalikod sa kabilang partido.

Natahimik ang mga nanonood!

Si Trevor, bilang pinuno ng mga Lough, ay humakbang at itinuro si Severin. Pagkatapos ay walang pag-aalinlangan siyang nag-utos, "Paluin niyo siya hanggang sa mamatay!"

Apat na lalaki ang nagpalitan ng tingin sa isa't isa at itinaas ang kanilang mga machete para laslasan ang likod ni Severin!

"Ang lakas ng loob niyong saktan ang lalaki ko!" Isang sigaw ng babae ang narinig sa mismong oras na iyon.

Natigilan, ang apat na mga bodyguard ay biglang humarap at tumingin sa babae.

Kumunot ang noo ni Severin, dahan-dahang lumingon, at sa wakas ay nagbadya sa pagkabigla, "Ikaw na naman!" Siya ay lubusang nagulat nang makita niya ito, dahil ito ay walang iba kundi ang babaeng tumawag sa kanya ng isang tarantado sa naturang lugar kanina lang. Kahit papaano, nakasuot pa rin siya ng pare-parehong uniporme sa pagde-deliver ng pagkain habang sumisiksik siya mula sa likod ng mga bodyguard ng mga Lough.

Hingal na hingal siya, na halatang pagod na pagod siya sa pagmamadali doon!

"Sino ang babae na ito? Siguro isa rin itong baliw. Hindi ba't 'lalaki ko' ang tawag niya kay Severin?"

Ang ilan sa mga bisita ay napatigil sandali, at sa huli hindi na nila napigilang magbulungan sa isa't isa.

"Sino ka ba? Napagkamalan mo bang ibang tao siya? Wala namang asawa si Severin, kaya sinong niloloko mo?" Ang sabi ni Lucy habang lumalakad patungo sa babae sa harapan niya. "Wag kang makialam sa pribadong buh

Kabanata 15