Kabanata 105

“Natutulog ka ba nang dilat? Mataas pa ang araw! Hindi ba oras na para gumising ka mula sa panaginip mo?” Singhal ni Severin nang marinig niya ang walang awang sinabi ng kabilang panig. Itinuring niyang bata ang lahat sa kaniyang harapan. “Matulis ang iyong dila, bata. Ngayon ang araw na malalaman mo na hindi kami basta basta!” Ngiti ni Victor bago ito tumitig kay Severin. Tumalikod si Severin bago nito sabihin kina Judith at Maurice na, “Ma, Pa! Dalhin niyo na papasok si Selene. Ayaw kong makita niya ang pagdanak ng dugo rito sa sandaling magsimula na kami sa pagpapapawis dito.” Nang sabihin niya iyon, humarap siya kay Diane para sabihing, “Honey pumasok ka na at maglock ng pinto kung natatakot ka!” “Hindi. At wala ring magagawa ang paglolock ko ng pinto.” Alam na ni Diane ang kanilang sitwasyon. “Kami ang susunod na pagiinitan ng mga ito sa sandaling mabugbog ka nila!” “Pumasok na tayo, Selene!” Pinapasok ni Judith si Selene sa bahay kasama ni Maurice. “Ah, ang sakit, ang sakit!