Kabanata 6

"Ms. Burton, ang bilis magbago ng mukha mo." Bahagya akong napatingin sa kanya at kinuha ang bag ko. Binalak kong dumiretso sa tirahan ni Roberts. Kahit na tumanggi si Hendrix na dumalo sa libing, kailangan kong pumunta. Hinarang ako ni Andrea pagdating ko sa pinto. Wala si Hendrix dito at hindi na siya nagkukunwaring inosente. She looked at me and coldly asked, "Kailan mo pipirmahan ang divorce agreement?" Natigilan ako at napangiti. Pagkatapos ay tumingin ako sa kanya at sinabing, "Miss Burton, pinipilit mo ba akong hiwalayan ang aking asawa bilang kanyang maybahay?" "Ikaw ay isang maybahay!" Tila hindi nagustuhan ni Andrea ang tawag ng iba sa kanya bilang mistress. Dumilim ang mukha niya at sinabing, "Arianna, kung hindi ka pa pumasok, ako ang magiging babae ng bahay ngayon. Ngayon ay patay na ang lolo ni Hendrix, walang makakapagprotekta sa iyo at makapagpapanatili sa iyo dito. Kung ako sayo, I would sign the divorce agreement right now. Kunin mo ang pera na ibinigay sa iyo ni Hendrix at umalis ka na dito." "Miss Burton, sayang naman at hindi ako ikaw!" Malamig kong sabi sa kanya. Binalewala ko ang mga pananakot niyang kilos, nilampasan ko siya at naghanda nang bumaba. Walang sinuman sa mundo ang makakasakit sa akin maliban kay Hendrix. Si Andrea na sanay na mambobola at masunurin ng lahat ay hindi ko pinansin. Kaya siya ay lubos na inis. Hinawakan niya ako sa kamay at sinabing, "Arianna, hindi ka ba nahihiya? Hindi ka gusto ni Hendrix. What's the point of staying by his side?" Looking back at her, I found it a little funny and said calmly, "Dahil alam mong hindi niya ako gusto, bakit ka kinakabahan?" "Ikaw..." Namula siya sa hiya at saglit na hindi nakapagsalita. Lumapit ako sa kanya at nginisian. Pagkatapos ay hininaan ko ang aking boses at sinabing, "Kung ano ang magagawa ko kung manatili ako sa kanyang tabi..." Sa puntong ito, hininaan ko ang aking tono, "Ang sarap niya sa gabi. Sa tingin mo, para saan ako nandito ?" "Arianna, napakawalanghiya mo!" Namula ang mga mata ni Andrea sa galit. Hindi alintana ang lahat, itinaas niya ang kanyang mga kamay para itulak ako. Nakatayo ako sa harap ng hagdan. Instinctively, lumayo ako sa pagtulak niya sa akin. Pero ang hindi ko inaasahan ay mawawalan ng balanse si Andrea at diretsong mahulog sa hagdan. "Ah..." Narinig ko ang nakakakilabot niyang boses mula sa bulwagan. Hindi ko namalayan ang nangyayari at natigilan ako saglit. Malamig akong tinulak palayo. Pagkaraan ay lumipad si Hendrix pababa upang makita si Andrea na nakahiga na sa ibaba. Si Andrea na nasa baba ay nakakunot-noo, hawak-hawak ang tiyan sa sakit na namumutla ang mukha. Sinabi niya sa mahinang boses, "Anak ko... Anak ko..." Nagkalat ang dugo sa ilalim niya, at nabahiran nito ang malaking bahagi ng carpet. Natulala ako. Nabuntis ba si Andrea? Anak ni Hendrix? "Hendrix, anak... Anak natin..." Hinawakan ni Andrea ang manggas ni Hendrix at paulit-ulit itong inulit. May manipis na pawis sa noo ni Hendrix. Malungkot at nagtatampo ang kanyang mukha, alam kong malapit na siyang lumipad sa galit. "Huwag kang matakot. Magiging maayos din ang baby natin." Inaliw ni Hendrix si Andrea. Pagkatapos ay hinawakan siya nito sa kanyang mga braso at humakbang patungo sa pintuan. Nakailang hakbang si Hendrix at biglang huminto. Ang kanyang mukha ay mabagsik, at ang kanyang mga mata ay napakadilim. Kitang-kita sa boses niya ang pinipigilan niyang galit. Sabi niya, "Magaling, Arianna, magaling!" Ang ilang simpleng salita ay naglalaman ng kanyang kawalang-interes, sama ng loob, at galit. Natulala ako on the spot at hindi ko alam ang gagawin saglit!