Kabanata 38

Hindi ko maiwasang mapanganga sa tanong niya. Tila narinig niya ang ilang usapan namin. "Anong pinagsasabi mo?" Nagkunwari akong clueless at gumanti dahil sa guilt. Nakaramdam ako ng kaunting pagkalito nang lumapit siya sa akin, naglalabas ng napakalakas na aura. Nataranta ako, hindi ko alam kung ano ang gagawin saglit. Mabilis kong tinakpan ang ibabang bahagi ng tiyan ko at sumimangot, "Ay, ang sakit ng tiyan ko!" Habang sumisigaw ako ay mabilis akong napayuko. Huminto si Hendrix sa kanyang kinatatayuan pagkatapos ay lumapit sa akin, hinila ako pataas, at sinabing nakakunot ang kanyang mga kilay, "Tara sa ospital!" Hindi ako nakaimik. Binaril ko ba ang sarili ko sa paa? "Hindi..." Mabilis ko siyang tinanggihan, at bahagyang nanliit ang kanyang mga mata habang nakatitig sa akin. He regarded me suspiciously, "Arianna, parang ayaw mong pumunta sa ospital, 'no?" "Hindi naman kasi..." Sa puntong iyon, hindi ko maiwasang malungkot. Tiningnan ko siya ng may pulang mata at umirap, "Natatakot