Kabanata 22

Bumitaw si Hendrix sa pagkakahawak. Hindi siya gaanong nagpapuwersa ngunit isang matinding sakit ang naglakbay mula sa aking baba patungo sa aking puso. Sobrang sakit kaya napabaluktot ako sa mga paa ko. Hindi pa ako nakaka-recover matapos kong mabasa ng ulan. Kasalukuyan akong nakaharap sa kanya pero bigla siyang kumalas sa pagkakahawak niya. Kaagad, bumigay ang katawan ko at nahulog ako sa mga braso niya. Hinawakan niya ako sa kanyang mga braso. Pagkatapos ng mga taon ng pagsasanay, naramdaman ko ang kanyang mga kalamnan sa ilalim ng kanyang damit. Nanghina ako at ayokong makipag-away sa kanya. Kaya naman, pumikit ako at sumandal sa kanya. "Naging matalino ka. Marunong ka pang umarte!" Ang kanyang mababang boses ay umalingawngaw sa aking pandinig. Galit pa rin siya. Ilang beses niyang tinapik ang pisngi ko. Medyo masakit. Gayunpaman, hindi maganda ang pakiramdam ko at wala akong ganang buksan ang aking mga mata. Malamang natauhan siya nang hindi ako sumagot. Binuhat niya ako at dinal