Kabanata 159

Malinaw sa akin na gusto ni Monique na panatilihin ang sanggol. Kilala ko siya ng husto. Pareho kaming malungkot na kaluluwa, at iyon ang dahilan kung bakit pareho naming pinahahalagahan ang maliliit na anghel na pinagpala sa amin ng Diyos. Nagliwanag naman ang mukha niya sa sinabi ko. Lumapit siya sa akin at ipinatong ang ulo niya sa balikat ko. Sabi niya, "Arianna, hindi na tayo lonely." Totoo iyon. Magkakaroon tayo ng mga maliliit na anghel na iyon na makakasama natin sa hinaharap. Umupo muna kami saglit bago ko pinauwi si Monique. Pagkatapos ay pumunta ako sa kumpanya. Nagpunta ako roon hindi dahil may hindi ko natapos na trabaho kundi dahil alam kong gugulin ni Josiah ang kanyang weekend sa kanyang opisina. Ilang beses akong kumatok sa pinto niya bago niya ako pinagbuksan ng pinto. Mukha siyang pagod. Nataranta siya nang makita niya ako, at tinanong niya, "Anong problema?" "I came to see you," sabi ko habang inilalagay ko sa desk niya ang fast food na binili ko para sa kanya, "Ala