Kabanata 37

Sa pintuan ay nakatayo ang isang matangkad na lalaki na nakasuot ng kulay abong terno. Malungkot ang mukha niya at tumingin sa loob nang hindi kumukurap. Sa isang sulyap lang ay sinalubong ng lalaki ang mga mata ni Grace. Ang kanyang nag-aalalang mga mata ay puno ng matinding pananabik. Siya ay tila mapait at walang magawa, napuno ng kalungkutan sa panunukso ng kapalaran, at ito ay nagpamukha sa kanya ng labis na pagod. "Grace?" Inabot siya ng kalahating minuto para tawagin ang pangalan niya. Ang taong nakatayo sa pintuan ay si Simon, na hindi nakita ni Grace sa loob ng maraming taon. Binalot ng panahon ang kanyang batang mukha. Napakatangkad pa rin ni Simon, ngunit hindi na siya isang walang pakialam na binatilyo. Puno ng lungkot ang mga mata niya. Nang makita ng maitim niyang mga mata si Grace, bigla itong nag-ikli, pati ang sulok ng labi niya ay napa-compress. Marahil ay dahil ang mga labi na iyon ay laging mahigpit na nakaawang, may mga malabong linya na nakaukit sa mga sulok ng ka