Kabanata 93

Nung umalis na si Granny Lynch, pumunta agad si Nellie sa ward ni Luna. Nilock niya ang pinto at pumunta siya sa yakap ni Luna habang umiiyak. “Mommy, ayaw ko pong malayo sa inyo. ‘Wag po kayong pumayag sa sinabi ni lola. Hahanap po ako ng paraan para hindi kayo umalis!” Umiling na lang si Luna. “‘Wag mo na sayangin ang panahon mo dito.” Hinimas niya ang mukha ni Nellie. “Lalaki ka rin naman, hindi ba?” Suminghot si Nellie, ngunit wala siyang sinabi. “‘Wag kang mag alala, hindi kita hahayaan mapunta sa panganib. Kapag natapos na ang mga bagay sa susunod na ilang araw, pwede ka nang mabuhay ng ligtas sa mga Lynch. Kahit na maraming masama tungkol sa Daddy mo, maganda ang pagtrato niya sayo, at ganun din ang lola mo sa tuhod. Nakikita ko na mahal ka niya talaga.” Kinagat ni Nellie ang kanyang labi. “Hindi niya po ako mahal! Kung mahal niya po ako, bakit hindi niya po ako pinapayagan na makasama kayo?” “Matanda na kasi siya, kaya’t marami siyang iniisip.” Naiintindihan ni Luna ang