Kabanata 184

Tumango si Spike. “Sige. Pumunta tayo doon, pero medyo malayo,” sambit ni Mable. Pagkatapos, sinabi niya kay Arthur, “Arthur, pakikuha kami ng cookies, tinapay at drinks mula sa convenience store sa tapat.” Medyo malayo ang café at aabutin ng isang oras mula sa kinarororoonan nila. Kaya, gusto magpabili ni Mabel ng kutkutin para kay Spike kung sakaling gutumin siya papunta doon. Tumango si Arthur at binuskan ang pinto ng sasakyan. “Okay. Sumakay muna kayo. Babalik din ako maya-maya.” Noong binuhat ni Mable si Spike papasok sa sasakyan, humalik sa kanya si Spike. Ipinakitan iya ang phone niya at nagtype: [Salamat, Tita. Gusto kita, magandang Tita.] May cute hugging emoticon pa sa dulo ng sentence. Pakiramdma ni Mable natunaw ang puso niya. Hinimas niya ang ulo ni Spike. “Walang anuman. Gusto din kita.” Sa hindi maipaliwanag na dahilan, pakiramdam ni Mable well-behaved ang bata simula ng una niya itong makita. Hindi niya mapigilan na yakapin siya at mapalapit sa kanya. … Saman