Kabanata 110

Ang bagay na nasa dugo ni Mable ay umaatake na naman. Huminga siya ng maraming beses at piniga ang puwesto sa pagitan ng hinlalaki at hinliliit niya, umaasa na mababawasan ang sakit. Gayunpaman, mabilis na kumalat ang sakit sa buong katawan niya. Ang bawat parte ng balat niya ay parang kinakagat ng mga langgam, napakatindi ng sakit. “Ugh…” Bumagsak si Mable sa sofa, hindi magamit ang lakas niya. Sa mga oras na ito, may mga yabag na nagmula sa itaas. “Mabes?” Nagising si Tracey sa ingay sa baba. Naghilamos siya bago lumabas ng kuwarto. Sinong mag-aakala na ang unang makikita niya paglabas ay si Mable na namimilipit sa sofa. “Mabes, anong nangyari? Huwag mo ako takutin!” Nagmamadaling tumakbo pababa si Tracey at hinawakan si Mable, nagulat siya sa lamig ng katawan niya. “Mabes, kapit lang. Ihahatid kita sa ospital—” Hinawakan siya ng mahigpit ni Mable at hirap na sinabi. “Huwag… Huwag ospital.” Nabalisa si Tracey at iiyak na siya. “Pero—” “Tulungan mo ako… sa kuwarto ko…” n