Kabanata 188 Pinahihirapan Ang Isa’t Isa

Minsan, ang katahimikan ng tao ay mas nakakatakot kapag siya ay maingay. “Bitaw, Se… Ah!” Ang kanyang hindi kumpletong pangungusap ay talagang nalunod sa kanyang lalamunan. Hindi kailangan na sabihin ito ng malakas. Tinapon niya siya sa kama na para bang nagwala siya. Para bang ang pagyakap sa kanya ng mahigpit ay ang tanging paraan na maramdaman niya ang temperatura ng babaeng ito at mula sa kanyang temperatura lang ay masasabi niya na ito ay nasa kanyang tabi. Sa paraan na iyon sigurado siya na hindi siya iniwan nito. Tumanggi siya na tumingin sa kanya. Mas makabubuti kung tumitig siya sa kisame at managinip ng gising kaysa tumingin sa kanya. Sa taas niya, ang lalaki ay kumilos. Tinaas niya ang kanyang braso at tumayo paalis sa kanya. Malinaw na ang bigat sa kanyang katawan ay umangat. Umalis siya sa kama. Ang lalaki na laging nakatuon sa kaayusan ay hindi pinansin ang kanyang sapatos. Naglakad siya sa lapag ng naka paa at nagpunta sa dressing table, binuksan ang drawer at kinuha