Kabanata 14 Pagpapahiya at Pagpapahirap

Mas lalong inisip ito ni Jane, mas lalo siyang napapailing. “Hindi, Mr. Stewart, ayokong mapunta sa P.R. department.” Kabado siyang nagmamakaawa, “Alam kong mali ako, pakawalan mo na ako. Mr. Stewart. Nabilanggo na ako ng tatlong taon at nagbayad na sa kung anong nagawa ko. Ibalik mo na ang aking bank card, sir, at ako’y maglalaho na kaagad, malayong malayo at sinusumpa kong hindi mo na ako makikitang muli.” Ang tanging magagawa lang ni Jane ay ang magmakaawa. Hindi niya napansin ang gulat sa mga mata ni Alora ng marinig nito ang tungkol sa pagkakabilanggo. Si Alora ay lumipat sa bayan na ito dalawang taon ang nakakalipas at hindi siya lokal, kung kaya hindi niya alam ang kahit na ano tungkol kay Jane. Ang sinuman na nakatrabaho si Sean ng mas matagal dito ay alam ang lahat tungkol sa kilalalng si Jane Dunn. Mapanganib na natuon ang mga mata ni Sean… Gusto pa din niya bang tumakas? Gusto niyang hindi na siya makitang muli? “Hah~” Tahimik na huminga ng malalim at nilabas ang kanyan