Kabanata 889

Sa labas ng private room, sa corridor, napapalibutan si Luna ng mga tao, at napilitan mapunta ang likod niya sa pader. May ilang mga nag iinsulto sa kanya, may ilang mga nanlalait at may iba pang naghahagis ng mga bagay sa kanya. Naharangan ang corridor at puno ito ng mga tao. Kumunot ang noo ni Joshua. Agad siyang lumapit. Sa mga sandaling ito, tahimik na nakasandal si Luna sa pader habang tulala. Ang mukha niya ay walang kahit anong emosyon. Ang dati niyang maliwanag na mga mata ay naubusan na ng liwanag. Para siyang isang manikang walang kaluluwa. Tila hindi niya naririnig ang mga ingay at insulto na binabato ng mga nakapalibot na tao. Ang maputi niyang damit ay namatsahan na ng kape at mga itlog. Magulo ang buhok niya. Ang mga damit niya ay lukot at punit na dahil sa pagtulak at paghila sa kanya ng mga tao. Ang pagkawala niya ng ekspresyon ay tila may kakaibang ganda na mula sa ibang mundo. Huminto ang puso ni Joshua nang makita niya ang eksenang nasa harap niya. Kumunot