Kabanata 92

”Magiging okay din ang lahat. Alam ko na kung paano haharapin ‘to.” Desidido na si Trina sa pagpasok sa pribadong silid. Malala na yung nangyari. Ano pa bang mawawala sa kanya? Nasa Diyos ang awa, nasa tao ang gawa. Maaari na rin niyang ibato ang dice at tingnan kung papalarin siya. Maaari niyang irekomenda ang sarili kay Ms. Bonita kung ngingitian siya ng swerte. Marahil ay mapapahanga si Ms. Bonita sa kanyang mga talento at tanggapin siya. Ayaw na niyang mag-isip pa, kaya’t pilit niyang binuksan ang pinto. Walang tao sa loob. Panira naman ng moment! “Kakaiba ‘to. Nasaan si Ms. Bonita?” “Maaari kayang tahimik siyang umalis habang nagkakagulo?” Hula ni Hadwin. Nakaramdam ng pagkadismaya si Trina. Gumuho lahat ng pag-asa niya. Sa pagkakataong iyon, tumawag si Vera. “Anong nangyari, Trina? Nagawa mo bang makita si Ms. Bonita?” sabik na tanong ni Vera. Ikinuyom ni Trina ang kanyang kamao at mahina niyang sinabi, “Wala sa tabi ko ang suwerte. Hindi ko siya nakasalubong.” Hindi niya masabi