Kabanata 120 Huwag Na Huwag Kang Sumang-ayon

"Henry, okay ka lang ba?" Hindi mapigilan ni Yvonne na mag-alala nang makita niya si Henry na nakakapit sa manibela na sobrang higpit na may butil ng pawis na namumuo sa sulok ng noo nito. "Nakakaramdam ka ba ng sakit kahit saan?" Nakaunat ang kamay niya para hawakan ang noo nito pero bago pa niya magawa ay hinawi ‘yun ng lalaki. "Ayos lang ako." Napasandal si Henry sa kinauupuan niya at nakapikit. Nalungkot sa pagtutol nito sa paghawak niya, sumagot si Yvonne, "Nakikita ko. Pero hindi maganda ang hitsura mo. gusto mo bang magpatingin sa ospital? " Hindi pa rin siya mapakali, nag-aalala tungkol sa pinsala sa kanyang likod noong kailan. "Hindi. Okay lang talaga ako. " Huminga ng malalim si Henry bago ilabas ang kanyang hininga sa pantay na mabibigat na paghinga. "Pero ..." Sasabihin pa ni Yvonne nang binuksan ulit ni Henry ang makina. “Sige, manahimik ka muna saglit. Hayaan mong manahimik ako saglit. " "Oh." Mabilis na sumunod si Yvonne. Napatakip siya ng bibig at tumigil sa pagsasalit