Kabanata 59 ‘Di Mo Kailangang Pumunta

"Subukan mo at malalaman mo kung seryoso ito o hindi." "Uh ... okay lang kung ganon." Tumawa ng mahina si Jason. Hah, paano niya gugustuhin na maghiwalay sila? Hindi na siya magiging kamag-anak ni Lancaster kung sila ay naghiwalay. Ang kanyang mga kamag-anak at kaibigan ay hindi susunod sa kanya at hindi rin nila siya tinawag bilang "Mr. Frey”. Hindi siya gagawa ng isang bagay na hindi nagbigay ng kalamangan sa kanya! "O sige, Jason, nagtatrabaho pa rin ako, iyon lang." Inilayo ni Yvonne ang phone niya sa tenga. "Teka teka, ate!" Galit na tawag sa kanya ni Jason. "Ano pa?" "Ate, hindi ako pupunta kay Henry para sa pera pero dapat kahit papaano bigyan mo pa rin ako. Nililibre ko ang ilang kliyente sa lunch ngayon. Padalhanmo ako ng pera pra mabayaran ko yung bill.” Napatawa si Yvonne sa kabila ng kanyang galit. "Wala ka ring pera para magbayad ng bill pero nanlilibre ka ng mga kliyente? Jason, nagiisip ka ba?" Narinig ang panunuya sa kanyang mga salita, nagngangalit si Jason sa galit, "