Kabanata 212 Lihim

Sa ilalim ng mga pangyayaring ito, isa lamang ang malinaw na sagot ni Henry. Dumaan ang mga mata niya sa kanya nang siya ay umuwi. Nag-pout ang labi ni Yvonne at tumungo na rin sa ladies' room. Pagpasok pa lang niya sa ladies' room, hindi niya napigilan ang sarili at nagsimulang tumawa. Hindi niya akalain na magiging parang bata si Henry hanggang sa punto na susundan niya siya sa paligid, takot na siya ay tumakas. Mukhang hindi siya ganoong klase ng tao sa nakaraan, pero ngayon ay tila ipinapakita niya ang kanyang totoong mga kulay. Pwede bang magbago nang labis ang isang tao sa loob lamang ng isang buwan? Noong nakaraan, ang kanyang pag-uugali at pagtrato sa kanya ay mailalarawan lamang sa isang salita: malamig. Ngayon, siya ang kumpletong kabaligtaran. Pwedeng dahil ba sa mahal niya ito? Hindi, imposible iyan! Itinanggi pa rin ni Yvonne ang posibilidad na totoong mahal siya ni Henry. Nahirapan pa rin siyang maniwala na mamahalin siya nito. Nang siya ay bumalik sa kanya matap