Kabanata 1035

Naging mabigat ang loob ni Xavia nang makita ang paralisadong katawan ni Gerald. Kung tutuusin, masyadong magulo ang nararamdaman niya sa lalaking ito. Sa sobrang gulo, mahal niya pa rin ito kahit na galit siya dito. “Please… Please gumising ka na…!” umiiyak si Xavia habang dahan-dahan siyang bumagsak sa sahig para maupo sa tabi ni Gerald. Ang taong ito ay minsan siyang binigyan ng magandang buhay sa mundo... Binigyan siya nito ng pagmamahal na hindi makasarili. Isang pag-ibig na kayang isakripisyo ang lahat para sa kanya at alam iyon ni Xavia noon pa man. “Gerald... Alam kong galit ka sa akin... Ako ang isa sa mga taong pinahirapan ka noon... Ako... Hindi ko talaga mapigilan ang sarili ko noon... Ayokong ipagpatuloy ang buhay ko na sinasaktan at minamaliit ako ng ibang tao... Kahit pa noong bata ako, ang pinakakinatatakutan ko noon pa man ay ang tingin ng iba sa akin! Gusto... Gusto ko lang mainggit at sambahin ako ng iba...! Pero hindi na importante sa akin kahit na tumaas pa a