Kabanata 46

"I'm sorry, I'm sorry... I'm sorry, Auntie..." Nagmamadaling kumuha si Shenie Yales ng tissue at gustong punasan ang mesa. Mabilis na kumilos ang katulong at nagsimulang magpunas ng mabilis. Medyo natulala si Shenie sa ganoong kahusayan. Hindi niya maiwasang humanga sa mabilis na reaksyon nito... "What's wrong? Nabulunan ka ba?" Umupo si Jules Quinn sa tabi niya at marahang tinapik ang likod niya. Natigilan si Shenie. Wala siyang problema sa pagiging malupit at malamig. Gayunpaman, ang pagtanggap ng ganitong uri ng "pag-aalala", kahit na alam niyang hindi ito para sa kanya, hindi pa rin siya komportable. "Ako, medyo nagmamadali ako kanina." Naka-hospital gown pa si Shenie at medyo namumutla ang mukha. "Uto bata, tingnan mo. Bakit ka ba nagmamadali? Kung gusto mo ang tsaa, maaari akong magbigay ng ilan para ibalik mo." Habang tumitingin si Jules sa kanya, mas nagustuhan niya ito. Maging ang boses niya ay malumanay. Ibinaba ni Shenie ang kanyang ulo at mahigpit na hinawakan ang mamahalin