Kabanata 40

Lalong lumakas ang ulan. Lumalakas ang hangin. Ang dagat ay mukhang lubhang kakila-kilabot. Walang ibang magawa ang dalawa kundi ang humanap ng masisilungan sa bagyo. Ngunit sa sandaling iyon, madilim na kasabay ng pagbuhos ng ulan, kaya limitado ang kanilang paningin. Sa kabutihang palad, si Shenie Yales ay nakatira sa kanayunan mula noong siya ay bata pa. Nakakolekta siya ng butil, nagtanim sa ulan, at nakahuli pa ng isda sa mga bagyo. Kahit malakas ang ulan, napakalma pa rin niya at alam niyang kailangan niyang maghanap ng masisilungan. Kung hindi, sa sandaling dumilim na, maaaring masyadong mapanganib na manatili sa isla. Gayunpaman, si Charles Hanks, siyempre, ay hindi kailanman nakaranas ng gayong mga paghihirap. Hindi lamang siya mabagal sa paglalakad sa daan, ngunit ang kanyang init ng ulo ay kasing init ng panahon. Walang pakialam si Shenie sa kanya. Gayunpaman, bukod kay Charles, walang ibang tao sa isla. Bukod dito, kung may lumabas na gumagala na mga hayop at atakihin sila,