Kabanata 189

Hindi alam ni Alastair na ang mga babae ay maaaring umiyak lamang ayon sa gusto nila. Isa pa, umiiyak siya sa sobrang sakit ng puso. Para siyang pinahirapan. Mula sa naalala niya tungkol sa kapatid, palaging pinipigilan ni Beverly ang kanyang mga luha at humihikbi lang ng kaunti kahit gusto niyang umiyak nang husto. Siyempre, hindi kailanman pinaiyak ni Alastair ang kanyang kapatid. Pero iba si Tiffany, umiiyak siya kung kailan niya gusto. At umiyak pa siya ng ganito... Isang paraan na makakaakit ng puso ng mga tao dito. "Hindi ko talaga sinasadya... Boohoo, boohoo..." Nakayuko siya sa lupa habang yakap-yakap ang kanyang mga tuhod habang umiiyak, "Hindi ako pinayagan ng tatay ko na mag-aral simula pa noong bata pa ako. Sa wakas ay nakakapag-aral na rin ako... k-pinagkaitan mo ako. sa aking mga karapatan..." She cried and complained, "Kung hindi lang dahil sa... kiss kanina, hindi ako magkakamali. M-Tutunog ang utak ko, at parang hindi ako makapag-focus at mag-aral.. . At ngayon k-pinag