Kabanata 10

Ang isang karanasan ay nagbabago sa lahat ng oras. Ngunit hindi magbabago ang mata ng isa. Isa pa, sa gabing iyon, ang mga mata ng lalaki ay malalim na nakatanim sa kanyang isipan. Kahit na nakamaskara siya ngayon, nakikilala pa rin siya nito sa isang sulyap... "Girl, bilisan mo!" Sabi ni Shannon Gates sa kanya habang pinindot niya ang elevator button. At nauna na ang lalaki sa paglalakad papasok ng elevator. Ang kanyang matangkad na pigura, pati na rin ang kanyang malamig na aura, ay ginagawa siyang hindi malapitan gaya ng dati. May espasyo pa sa elevator. Mabilis na bumalik sa katinuan si Shenie Yales. Umubo siya para matakpan ang takot na boses niya at sinabing, "Erm, may gagawin pa ako. Mauna ka na..." "Bilisan mo, magsasara na ang pinto ng elevator." Hindi narinig ni Shannon ang sinabi niya. Nang makitang natulala siya, mabilis itong tumakbo at hinawakan ang pulso nito at kinaladkad papasok. Malapit nang magsara ang elevator sa isang iglap. Biglang parang tumigil sa paghinga si Shenie. Ano ang nangyayari? Bakit siya nasa elevator? Siya, dapat ay humanap siya ng dahilan para umalis! Ngunit huli na, sumara ang pinto ng elevator nang siya ay gulat na gulat pa rin at naguguluhan... May ilang tao sa elevator. Gayunpaman, sa ilang kadahilanan, nakaramdam siya ng hindi mabata na presyon. Medyo nahirapan pa siyang huminga. Malamig pa ring tumabi ang lalaki, at hindi siya gumagalaw sa kinatatayuan niya. At nagkataon na nakatayo siya sa tabi niya... Nilibot ng mga mata niya ang buong silid at agad siyang huminga ng malalim. Nadikit talaga ang jacket niya sa damit niya... Out of the blue, nanginginig siya at nagsimulang gumalaw ang mga paa niya... "Shenie, huwag kang matakot, hindi ka niya makikilala..." pag-alo niya sa sarili. Nakagat niya ang labi at humarap sa pinto ng elevator. Bakit walang pumapasok at lumalabas sa elevator? "Forget it. Magmamadali akong lumabas ng huminto ang elevator!" Nagdesisyon si Shenie. Umabot ang elevator sa ikalimang palapag na may malakas na 'Ding'. Naghanda na agad siyang lumabas ng elevator. Gayunpaman, sinong mag-aakalang napakaraming tao ang agad na sumugod sa sandaling bumukas ang mga pinto. Si Shenie, na akmang lalabas na sa elevator, ay muling napapikit. "Hoy, hindi ko pa..." Bago pa niya matapos ang kanyang pangungusap, muling sumara ang mga pinto ng elevator... Napakagat labi si Shenie, "Ito naman..." Biglang may narinig na malakas na sigaw sa elevator. Saglit na nabigla ang lahat. Napagtanto ni Shenie na may isang batang lalaki, na mga tatlong taong gulang, na umiiyak sa mga bisig ng isang babae. Inabot niya pa para hilahin ang buhok ng babae. "Teddy, tumigil ka nga!" Kumunot ang noo ng babae at pinigilan ang bata. "Waaaa, ayoko ng injection, waaaaa." Napaungol ang bata. "But you're not feeling well!" Halatang medyo galit ang babae. Hinawakan niya ang kamay niya at ayaw niyang magdulot pa siya ng gulo. Ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon, biglang sumandal ang bata at sumigaw. Natigilan si Shenie. Inabot niya para hawakan ang ulo ng bata sa pamamagitan ng instinct. "Salamat." Agad namang nagpasalamat ang ina ng bata. "You're welcome" sagot niya. "Sino ang nagbigay sa iyo ng pahintulot na hawakan ako?" Biglang tumingin sa kanya ang bata at sumigaw, "Pangit na babae, bakit mo ako hinawakan?" "Teddy, paano ka naging bastos?" Lalong tumindi ang galit ng babae. "Ang pangit ng mga nagsusuot ng maskara." Nang matapos si Teddy sa kanyang mga salita, bigla niyang inabot at hinawakan ang kanyang maskara. "Sinong nagtanong na hawakan mo ako!" Nagulat si Shenie. Bago pa siya makapag-react ay tinanggal na ng bata ang kanyang maskara. Walang kamalay-malay na tinakpan ni Shenie ang kanyang mukha at inabot upang ibalik ang kanyang maskara. Ngunit itinaas ng makulit na bata ang kanyang maskara sa hangin at tumangging ibalik ito. “Ibalik mo Teddy!” Sinubukan ding kunin ng ina ang maskara sa anak. "Hindi kita ibibigay!" Nagalit ang devilish brat nang itinulak niya ang maskara sa kanyang mga braso. Ayaw nang makipagtalo pa ni Shenie sa kanya. Nagmamadaling ibinaba niya ang kanyang ulo at nais na itago ang sarili . "Halika, pakibuksan ang pinto...", pakiusap niya. "Ding". Sa wakas ay bumukas ang pinto. Isa-isang lumabas sa elevator ang mga tao sa harapan niya. Tumayo ng tuwid si Shenie at tinakpan ang mukha habang sinusubukang isiksik ang daan pasulong. Gayunpaman, hindi inaasahan ni Shenie na bigla na lang hahawakan ng mapaglarong bata ang kanyang nakapusod. Pilit niyang hinila ang buhok niya pabalik... "Ah..." sigaw niya. Bago pa makapag-react si Shenie, bumagsak siya sa lupa... Napangiwi ang mga tao sa elevator Bumagsak si Shenie sa sahig. Tiyak na napakasakit! Inaasahan nilang sisigaw siya sa sakit, ngunit hindi ito dumating. Nakapikit ang mga mata ni Shenie, hinahanda ang sakit na dumaloy sa kanyang katawan. Pero hindi rin dumating yun. ha? Ano ang nangyayari? Dahan-dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata. Sa sahig ay may isang pares ng itim na pantalon, at isang piraso ng maitim na itim na wool coat... Parang pamilyar talaga ang kulay na iyon... Habang tumingala siya, isang pares ng madilim na nagniningas na mga mata ang nakatitig sa kanya. Nanlaki ang mata niya sa pagtataka. Bigla siyang nakaramdam ng paninikip sa kanyang tiyan at nanginig ang kanyang buong katawan... "Yanie?" napabuntong hininga ang lalaki. Ang mababa at nakakaakit na boses na iyon na may bahid ng pag-aalinlangan ay umalingawngaw sa kanyang mga tainga...