Kabanata 29

Tumaas ang kilay ni Noelle. Sinabi niya, “Oh, lagi ko naman tinatandaan na iniligtas ako ng ama ni Xenia.” Hinding hindi niya ito makakalimutan. Ayaw na niyang ipagpatuloy ang pag-uusap at isinarado na niya ang pinto. Naiwan si Frank sa labas, nakatitig sa kuwintas na hawak niya. Nagsisi na naman siya habang inaalala ang mga salita niya kanina. Pero, pakiramdam niya dapat si Noelle ang dapat sisihin dahil sinadya niya na galitin si Frank. Matalinong babae siya, imposible na hindi niya naiintindihan ang mga salita niya. Napapaisip siya kung ginawa ba iyon ni Noelle dahil galit pa din siya. Tinitigan ni Frank ang pintong sarado at bumuntong hininga sa loob-loob niya, habang iniisip, “Ano ba ang dapat ko gawin, Noelle?” Sa loob ng kuwarto niya, maasim ang mood ni Noelle. Hindi na lang niya sana hinayaan ang sarili niya na umasang mapapagtanto ng mga kapatid niya ang kanilang mga pagkakamali. Masyado siyang umasa at minaliit kung gaano kahalaga si Xenia kay Frank. Simpleng mangkok ng