Kabanata 636

Hindi ko mawari na ipapahiya nila si Dixon sa ganoong paraan. Habang mas lalo kong tinitingnan ang masunurin at walang imik na lalaki, lalong tumataginting ang pinigilan kong galit. Sa loob ng aking poot, merong pahiwatig ng pakikiramay. Pinunasan ko ang luha ko at pinilit kong pigilan ang sarili. Binigyan ko ang nakatatandang Master Hull ng nakasisindak na titig at tinanong, “Dinala mo ba siya rito para lang ipahiya siya?” Sumagot ang nakatatandang Master Hull na may mababang boses, “Hindi ko kailangang tiyagain mag-imbita ng retard. Siya mismo ang dumalo rito. Walang kinalaman ang pamilyang Hull!“ Maraming mga panauhing ang tumakas na sa eksena. Gayunpaman, natitiyak kong wala silang kinalaman sa bagay na iyon. Ang nag-iisang panauhin na may sama ng loob sa akin ay walang iba kundi si Mia, ngunit umalis na siya. Humarap ako kay Mona at sinamaan siya ng tingin bago tanungin, “Ikaw ba ang nagdala sa kanya rito?” Hindi kailanman naging mabait sa akin si Mona! Bahagyang bumukas ang kanya