Kabanata 24

Hindi ko binuksan ang pintuan, kaya hindi ko nakita ang antisipasyon sa mukha niya. Ngumiti ako gaya ng dati at sinabing, “So?” “Caroline, magsama na muli tayo.” Binuka ko ang bibig ko para tanggihan siya ngunit nakatanggap siya ng biglaang tawag sa phone at umalis. Mahina akong nakatayo sa harap ng bintana na kahaba ng sahig. Si Dixon ay nakasuot ng isang light tan na coat. Nakaharap ang likod niya sa akin habang siya ay tuwid at matangkad na nakatayo. Mukha siyang kaibig-ibig gaya lang ng mga nakaraang taong lumipas. Sumakay siya sa kanyang kotse at nagmadaling umalis. Isinara ko ang aking mga mata at bumalik sa kama. Tumawag si Henry pagkaupo ko. Nag-aalala siyang nagtanong, "Kumusta ka naman ngayon?" "Okay naman. Nami-miss ko na ang buhay ko dati. Patuloy na paulit-ulit ang mga senaryo sa aking isipan. Kuya Henry, may ilang mga bagay na hindi ko sinabi sa iba maliban kay Summer. Nais mo bang makinig sa aking kwento?" Malumanay na sumagot si Henry, "Oo, basta handa kang sabihin ito