Kabanata 230

Noon ko pa gustong malaman kung kaninong bato ang nasa aking katawan, lalo na kung ito ay galing sa kakilala ko. Bukod sa kuryusidad, hindi na ako maniniwala sa mga kasinungalingan ni Quincy kailanman. Tinanggihan ko ang alok. “Hindi ko na kailangang malaman.” Matapos kong sabihin iyon, nanatili akong kalmado, na parang hindi ito mahalaga sa akin. “Wala akong pakialam kung kanino galing. Sa ngayon, ikaw ang iintindihin ko. Maganda ang maidudulot sa’min ni Andrew ng iyong pag-alis!” Kung mananatili si Quincy, siguradong magpapupukaw siya ng gulo. Sa pagtingin sa kanyang marupok na katawan na nakabalot sa hangin, hinimok ko siya, “Quincy, sinabi mo na bumalik ka lang sa Wu City para sa iyong kalusugan. Ngayong maayos na ang iyong kalagayan, dapat ka nang bumalik sa Switzerland!” Nakakaawang umiling si Quincy. “Ayoko. Na-miss ko ang lugar na ito.” Naglupasay ako at tinignan siya nang malinaw. “Sino ang nami-miss mo?” Itinanong ko. Patuloy siyang umiling. Ang kanyang pagluluha ay labis na