Kabanata 227

Nang humina na ang kanyang boses, biglang naging malagim ang buong opisina. Habang nakatitig sa malamig na ekspresyon ni Su Tian’ai na hindi gumuguho, nakaramdam ng kumukulong galit si Tang Ruochu sa dulo ng kanyang puso. Natakot siya na baka ilabas niya ito. “Hindi mo ba naiintindihan ang ibig kong sabihin?” ang tanong rin ni Su Tian’ai. Hindi sumagot si Tang Ruochu. Tumitig lang siya ng mahigpit. Sumandal si Su Tian’ai sa kanyang upuan at humalukipkip. Sinuri niya ang news draft na nasa mesa. Isang bahid ng kalupitan ang agad na namuo sa kanyang mga mata. “Hindi ba?” itinaas ni Su Tian’ai ang kanyang mga kilay at tumawa ng malamig. “Sige, ipapaliwanag ko sayo.” Lumiit ang mga mata ni Tang Ruochu. Pinanood niya ang pagtaas-baba ng mga labi ni Su Tian’ai habang mabagal niyang sinabi, “Itatapon, ko, ang, basurang, ito.” Agad na sumabog ang galit sa mga mata ni Tang Ruochu. Ang mga kamay niya, na nasa sa mesa, ay biglang humigpit. Naiinis siya ng sobra, ngunit bigla siyang ngumiti